Cousiñas da Aldea: Cousas que non fan ruído, pero que resoan forte

Hai cheiros, sons e frases que non precisan explicación. Cunha ollada, cun par de palabras, acéndese unha memoria enteira. Unha que nos leva, sen pedir permiso, de volta á aldea.

Nace Cousiñas da Aldea, unha tenda en liña de camisolas e outros deseños pensados para isto: evocar recordos compartidos. Pequenos xestos, momentos sinxelos, escenas vividas... pero tamén raíces, lingua, costumes, e un sentimento compartido que, por moi persoal que sexa, recoñecemos todos os que vimos dalgunha aldea.

Isto non vai de vender frases. Vai de ver escritas unhas palabras e, de súpeto, lembrar unha estampa enteira. Conversas ao Solpor, Os animais ceibes, Pan de Verdade, Mollar o cu no río… Son títulos, pero tamén son recordos condensados. Non hai que explicalos: se os entendes, xa sabes todo o que queren dicir.

O que hai

Por agora, camisolas. Algunhas sudadeiras. E algún outro detalle como cuncas. Pero todo xira arredor dos deseños: sinxelos, con poucas tintas e acabados que queren lembrar a serigrafía antiga ou o linogravado. Sen adornos. Sen berros. Con espazo para que sexa quen o mira quen complete o sentido.

O ton visual é plano e honesto. Como aquelas cousas que non buscaban ser bonitas, pero o eran.

A quen lle falamos

A ti, se levas a aldea dentro, aínda que xa hai anos que non vives nela.
A ti, se cada vez que pasas o verán alí, dis “aquí respírase distinto”.
A ti, se algunha vez botares en falta cousas que non sabías que botabas en falta.

Tamén a quen quere facer un agasallo con sentido. A quen valora o detalle pequeno e a identidade discreta. A quen se quere poñer unha camisola e que, sen dicir nada, alguén sorría porque entendeu a referencia.

Se queres

Podes entrar, botar unha ollada e ver se algo che di algo.
Non hai présas. Non hai promocións de 24 horas. Aquí as cousas van ao ritmo dun banco á sombra.

Benvido.
Isto é Cousiñas da Aldea.